ที่มาและความสำคัญ

การจัดการเติมน้ำใต้ดิน (Managed Aquifer Recharge, MAR) เป็นแนวทางสำคัญที่สามารถช่วยเพิ่มการเก็บน้ำในช่วงปีหรือเวลาที่มีน้ำมากเกินความต้องการได้ เป็นกลไกของการจัดการน้ำร่วม หรือ conjunctive water management เพื่อช่วยกักเก็บน้ำไว้ใช้ในปีน้ำน้อยหรือฤดูแล้ง แต่การพัฒนาและจัดการทรัพยากรน้ำในรูปแบบใดก็ตาม จะต้องมีระบบการบริหารจัดการหรือเรียกว่า ระบบธรรมาภิบาล (water governance system) กำกับดูแล ในกรณีของการจัดการเติมน้ำใต้ดินที่มีการปฏิบัติการกันอย่างแพร่หลายในประเทศไทย ที่ต้องพัฒนาระบบการกำกับดูแลและวางระบบธรรมาภิบาลการเติมน้ำบาดาลให้เข้มแข็งเพื่อให้เกิดประสิทธิผลของระบบจัดการเติมน้ำบาดาล

เพื่อสนับสนุนการทำงานด้านนี้ให้ประสบความสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ และสอดคล้องกับแผนแม่บทการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในภาพรวมของประเทศที่กำหนดให้การเติมน้ำใต้ดินเป็นมาตรการหนึ่งของการแก้ปัญหาน้ำแล้งและน้ำท่วม ในการแก้ปัญหาเชิงพื้นที่ (Area based) ในหลายลุ่มน้ำที่ สทนช. กำหนด ดังนั้นการพัฒนาระบบสนับสนุนการตัดสินใจ (Decision Support System, DSS) ในการจัดการเติมน้ำใต้ดินนบริบทของพื้นที่ลุ่มน้ำ และการจัดทำแผนหลัก (Master plan) การจัดการเติมน้ำใต้ดิน จึงเป็นเครื่องมือที่สำคัญในระบบธรรมาภิบาลการจัดการเติมน้ำบาดาล (groundwater governance) ให้กรมทรัพยากรน้ำบาดาลซึ่งเป็นหน่วยงานหลัก กำกับดูแลการประกอบกิจการน้ำบาดาล และการเติมน้ำบาดาล ได้มีแผนแม่บท กำกับดูแล และสามรถทำแผนปฏิบัติการได้ นำไปสู่การจัดทำโครงการที่เกี่ยวข้องกับการเติมน้ำใต้ดินได้อย่างมีเป้าหมาย ทิศทาง และมีความเหมาะสมตามหลักการจัดการทรัพยากรน้ำบาดาลอย่างยั่งยืน